Jeta aventureske e shkrimtarit Oscar Wilde!
Kur Laura Guglielmi u tha miqve të saj se po shkruante një libër për gruan e Oscar Wilde, pothuajse gjithmonë dëgjonte përgjigjen: me të vërtetë? A kishte Oscar Wilde grua? Jo vetëm kaq: ai kishte edhe dy fëmijë, Cyril dhe Vyvyan dhe, me sa duket, gruaja e tij Constance Lloyd, irlandeze si ai, ishte vërtet e dashuruar.
Ai u martua me të në 1884, më 29 maj, dhe së bashku u nisën për muajin e mjaltit në Francë: Paris dhe Dieppe. Ai ishte tashmë një intelektual shumë i famshëm, i kthyer nga një turne konferencash në Shtetet e Bashkuara dhe Kanada.
Constance ishte i pasur, por jo në atë pikë për të sugjeruar një martesë me interes. Besoj se Laura Guglielmi shkroi biografinë e trilluar “Lady Constance Lloyd. Rëndësia e të qenit Wilde”, mbi të gjitha për ta kompensuar atë për një jetë të vështirë dhe me skandale. Skandale të cilat, natyrisht, ishin publike, të hedhura në erë nga gazetat dhe në çdo rast në gojën e të gjithëve.
Në 1886 Oscar u takua me Robert Ross dhe ndoshta i dha atij përvojën e parë homoseksuale. Në vitin 1891 ai takoi Alfred Douglas, i njohur si Bosie, për të cilin do të ushqente një pasion të madh, i dëshmuar edhe nga letrat e mbetura dhe nga një rrëfim i shkruar pothuajse në fund të burgimit të tij dhe me titull “De profundis”. Do të jetë babai i Bosie-t ai që e akuzon atë dhe gjyqi, i cili përfundoi me dënimin me dy vjet burg, me ekspozimin e dëshmitarëve të aftë për të vërtetuar frekuentimin e tij në shtëpi publike homoseksuale, ishte një skandal nga i cili Constance u largua, por mund të imagjinoni me çfarë vuajtjesh.
Duke i shkruar Robert Ross nga Posillipo në 1897, Oscar, i cili është kthyer i lirë, ankohet se duan t’i heqin të ardhurat e vogla që i ka siguruar Konstanca, për faktin se është me Bosie. “Në fund të fundit, asnjë akuzë nuk është ngritur dhe asgjë nuk është provuar apo tentuar për ta provuar. Unë nuk mund të jetoj vetëm, dhe Bosie është i vetmi nga miqtë e mi që është në gjendje ose dëshiron për të më dhënë shoqërinë e tij”.
Për të mbrojtur veten dhe dy fëmijët e saj, Constance vendosi në një moment të ndryshojë mbiemrin e saj në Holland. Ajo i dërgonte fëmijët në shkolla të ndryshme dhe gjithmonë jashtë vendit dhe për më tepër kur përpiqej të aplikonte për t’u regjistruar në Angli ata me mirësjellje i përgjigjeshin se nuk ishte e mundur të pranoheshin fëmijët e Oscar Wilde.
Pavarësisht gjithçkaje, Constance nuk pushoi kurrë së mbrojturi Oscar në njëfarë mënyre. Kur i vdiq e ëma, ajo bëri një udhëtim të gjatë për ta takuar personalisht. Ajo e dinte se sa i mërzitur do të ishte, aq më tepër që ishte ende i burgosur. Lindi një simpati dhe ndoshta mes tyre kishte apo edhe një histori reale siç tregon Laura Guglielmi në romanin e saj. Megjithatë, Konstanca i kishte rrëfyer se e konsideronte atë një bashkëshort ideal.
Ajo ishte treguar bujare me Oscarin deri në atë pikë sa i siguronte atij një pension vjetor prej 150 paund në vit, me kusht që, siç shkroi avokati i saj, ai të mos hynte në shoqëri të keqe, duke nënkuptuar, siç e pamë, se ai nuk duhet të shkonte te Bosie.
Konstanca vdiq në moshën dyzetvjeçare në 1898. Ajo është varrosur në varrezat Staglieno në Xhenova. Oscar Wilde, i cili do të vdiste dy vjet më vonë, e vizitoi atë varr, por duhet të presim ende shumë, deri në vitin 1963, që një prej trashëgimtarëve të ketë të shkruar në gur se Constance ishte gruaja e Oscar Wilde.
La Repubblica
